17 november
Door: Marchien
Blijf op de hoogte en volg Marchien
17 November 2012 | Bangladesh, Mymensingh
Zaterdag is hier een gewone werkdag, dus ook de computerruimte is open.
Gisteren was de maandelijkse bijeenkomst van de Choto Tara day cares: Anondo Alo. Dit is een dag van ouders en kinderen. Samen wordt begonnen met een lied en een inter-religieus gebed.Daarna gaan de ouders met een aantal gespreksleiders in groepen ervaringen delen: wat kom ik tegen als probleem bij de dagelijkse zorg voor mijn kind en wat heb ik als positief ervaren. De kinderen zijn dan bezig met een activiteit onder leiding van de leiding van de day-care. Dit keer was het tekenen en werken met brooddeeg ( kabouterklei, zouden we zeggen)Dit laatste vooral ook als stimulering van de motorische ontwikkeling. Heel bijzonder om te zien hoe deze zwaar beperkte kinderen genieten van dit geheel. Daarna vertelde een van de leiders een verhaal en dat werd uitgebeeld door anderen en vooral door de kinderen. Grote pret.
Samen met de ouders werd de bijeenkomst met een kleine voorstelling afgerond. Tot slot een gebed en een maaltijd.
's Middags was er een concert in het park. Dit was georganiseerd vanuit de schooltjes, van 3 scholene een goede zanger en zo kregen we een concert van Bengaalse liederen.Er was veel belanstelling. Na afloop met een paar kinderen van de Ark iets gegeten en gedronken in een theestalletje.Tegen 6-en is het hier al pikdonker en was het tijd om huiswaarts te gaan.
Als ik alles opschrijf en nalees , lijkt het of we al heel lang hier zijn. Toch is het nog geen week. Het is mooi om hier zo veel bekenden terug te zien.
O ja, het weer... lekker warm, hoog zomer, zeg maar.
Gisteren was de maandelijkse bijeenkomst van de Choto Tara day cares: Anondo Alo. Dit is een dag van ouders en kinderen. Samen wordt begonnen met een lied en een inter-religieus gebed.Daarna gaan de ouders met een aantal gespreksleiders in groepen ervaringen delen: wat kom ik tegen als probleem bij de dagelijkse zorg voor mijn kind en wat heb ik als positief ervaren. De kinderen zijn dan bezig met een activiteit onder leiding van de leiding van de day-care. Dit keer was het tekenen en werken met brooddeeg ( kabouterklei, zouden we zeggen)Dit laatste vooral ook als stimulering van de motorische ontwikkeling. Heel bijzonder om te zien hoe deze zwaar beperkte kinderen genieten van dit geheel. Daarna vertelde een van de leiders een verhaal en dat werd uitgebeeld door anderen en vooral door de kinderen. Grote pret.
Samen met de ouders werd de bijeenkomst met een kleine voorstelling afgerond. Tot slot een gebed en een maaltijd.
's Middags was er een concert in het park. Dit was georganiseerd vanuit de schooltjes, van 3 scholene een goede zanger en zo kregen we een concert van Bengaalse liederen.Er was veel belanstelling. Na afloop met een paar kinderen van de Ark iets gegeten en gedronken in een theestalletje.Tegen 6-en is het hier al pikdonker en was het tijd om huiswaarts te gaan.
Als ik alles opschrijf en nalees , lijkt het of we al heel lang hier zijn. Toch is het nog geen week. Het is mooi om hier zo veel bekenden terug te zien.
O ja, het weer... lekker warm, hoog zomer, zeg maar.
-
18 November 2012 - 07:40
:
Vanuit een warm Vietnam een hartelijke groet, at een verschil i blevenissen en ervaringen!
We hebben vandaag dus rust, strks naar de warmwaterbronnen enmud pots!!!
We hebben een leuke groep en een bijzondere reisleider en nog een gids.
Leuk om de mentaliteitsverschillen tussen grote stad en kleinere dorpen.
Houd je taai daar
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
